امام باقر علیه السلام میفرماید: بر مردم زمانى مىآید که امامشان از منظر آنان غایب مىشود. خوشا به حال آنان که در آن زمان در امر [ولایت] ما اهلبیت ثابتقدم و استوار بمانند! کمترین پاداشى که به آنان مىرسد، این است که خداى متعال خطابشان مىکند و مىفرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق کردید. پس بر شما مژده باد که بهترین پاداش من در انتظارتان است.
سر و روی خود را بپوشاند؛ دوید و پشت در رفت. پرسید:
-کیست؟
-باز کن، من هستم.
حکیمه صدای خدمتکار برادرزاده اش را شناخت. در را باز کرد و پس از سلام و علیک، عقید به او گفت:
- امام فرمود به شما بگویم که امشب حتماً به منزلشان بروید. شام مهمان آنها هستید.
- خبری شده؟